Wybielanie zębów

Nowoczesne wybielanie zębów jest prostym, bezpiecznym i skutecznym zabiegiem, nie powoduje uszkodzeń zębów.

Nowoczesne wybielanie jest proste, bezpieczne, nie wymaga trudnych zabiegów dentystycznych i nie prowadzi do uszkodzenia zębów, jeżeli wykonywane jest przez wyspecjalizowaną osobę.

Zęby mają skłonność do zmiany zabarwienia i zazwyczaj żółkną z wiekiem. Zmiany te są odwracalne dzięki wybielaniu zębów. Zabieg jest najprostszym leczeniem stomatologicznnym, w widoczny sposób przywracając piękny, lśniący uśmiech.

Zabieg wybielania zębów polega na rozjaśnianiu przebarwień szkliwa i zębiny poprzez reakcje biochemiczne przebiegające w powierzchownych warstwach zęba. Wybielanie jest procesem chemicznym, w którym wykorzystuje się substancje o właściwościach utleniających.

Obecnie stosuje się dwie metody: nakładkową i lampą halogenową.

Wybielanie nakładkowe, w którym wybielacz nakłada się na powierzchnie korony zęba. Metodę tą można stosować w gabinecie lub w domu w formie nocnego wybielania nakładkowego zgodnie z instrukcją stosowania od stomatologa. Od stomatologa otrzymujesz zestaw preparatów do nakładkowego wybielania zębów przeznaczonych do samodzielnego stosowania przez pacjenta w domu, nakładki wykonane są dla pacjenta indywidualnie.

Do nowoczesnych metody wybielania stosuje się lampy przyspieszające wybielanie tzw. akcelelatory halogenowe np: Beyond, Philips Zoom. Zabieg wykonywany jest za pomocą żelu oraz specjalnie do tego przeznaczonego akceleratora halogenowego. Żel wybielający pod wpływem światła z akceleratora zwiększa szybkość przechodzenia żelu wybielającego przez szkliwo do zębiny. Światło emitowane przez akcelerator znacznie przyspiesza proces wybielania zębów poprzez zwiększenie częstotliwości, przy której związki nadtlenku wodoru rozbijają się. To powoduje błyskawiczny efekt utleniania w środku struktury zęba, przez co widoczne przebarwienia są rozbijane na mniejsze i utleniane. Efektem wybielania są lśniące, białe zęby pacjenta. Cały zabieg trwa ok. 45 minut, jednak jego długość może się różnić w zależności od przypadku.

Stosowane preparaty do wybielania są z zawartością:

• nadtlenku wodoru
• nadtlenku karbamidu

Wskazania do wybielania:

• Przebarwienia zębów spowodowane: przyjmowaniem napojów, tytoniu, kolorowych potraw, zmianami koloru zębów związanych z wiekiem, przyjmowaniem antybiotyków z grypy tetracyklin, fluorozą, stanami po obumarciu miazgi zęba oraz leczeniu endodontycznym
• Genetycznie uwarunkowany ciemny odcień zębów.

Przeciwwskazania do zabiegu wybielania:

• ciąża i karmienie piersią
• alergia na nadtlenek karbamidu
• palenie papierosów w czasie terapii wybielania
• zapalenie dziąseł, choroby przyzębia

Przed zabiegiem wybielania.

Zabieg wybielania zębów powinien być poprzedzony m.in: usunięciem problemu nadwrażliwości zębów, usunięciem kamienia, wymianą nieszczelnych koron. Jeżeli lekarz zaobserwował starcie szkliwa i ubytki przyszyjkowe, przed wybielaniem należy najpierw zająć się tymi problemami.

Rezultat wybielania zależy przede wszystkim od rodzaju przebarwień oraz budowy tkanek zęba. Najlepsze efekty można osiągnąć wybielając przebarwienia o kolorze żółtym, a najgorsze szarym. Efekt utrzymuje się przez okres 2 lat, lub dłużej. Dla podtrzymania efektu stosuje się nakładki z żelem do użytku domowowego.

Działania niepożądane i skutku uboczne:

• przejściowa nadwrażliwość,
• dolegliwości bólowe,
• wypełnienia mogą nie odpowiadać kolorowi zębów uzyskanym po wybielaniu,
• pieczenia i/lub oparzenia błony śluzowej jamy ustnej,
• powstawania nadżerek szkliwa i zmian morfologicznych zęba oraz do uszkodzenia tkanek miękkich w wyniku złego używania lub nieprawidłowego dopasowania nakładki (występują bardzo rzadko).

Jeżli masz problem z nadwrażliwością w czasie terapii wybielaniu zębów lekarz może zalecić:

• stosowanie płukanek fluorowych
• stosowanie preparató fluorkowych

Żele z nakładkami do użytku domowego. Nadtlenek Wodoru a Nadtlenek Węgla: różnice.

Dwie najczęściej spotykane substancje wykorzystywane przy wybielaniu zębów to nadtlenek wodoru oraz nadtlenek węgla (zwany czasami nadtlenkiem mocznika). Oba te związki są bardzo do siebie podobne jednak jest kilka różnic, które powinno się wymienić aby wyjaśnić dlaczego niektórzy producenci wybierają nadtlenek wodoru a inni nadtlenek mocznika.

Nadtlenek wodoru jest „czystym nadtlenkiem wodoru”. Nie jest on powiązany z żadnym innym związkiem chemicznym. Podczas użycia, rozkłada się on na wodę i tlen podczas penetracji zęba przez szkliwo rozbijając długie łańcuch molekuł węglowych, które powodują widoczne przebarwienia na zębach. To utlenianie powoduje efekt „wybielania”.

Nadtlenek węgla jest to nadtlenek wodoru rozpuszczony w ”kryształkach moczu”. Ponieważ jest to mieszanina nadtlenku wodoru i moczu ma on mniejszą moc porównując tą samą ilość do nadtlenku wodoru. Chociaż nadtlenek węgla również zawiera nadtlenek wodoru jako substancje aktywną, musi on przejść przez jeszcze jeden krok zanim zacznie wybielać. Ten dodatkowy krok oznacza, że wybielanie nastąpi wolniej i musi on pozostać na zębach dłużej.

Nadtlenek wodoru jest substancją bardzo szybko wchodzącą w reakcję oraz efektywną tylko przez 30-60 minut po zmianie jego fazy zawieszenia. Poprzez dodanie mocznika pozostaje on bardziej stabilny i można go przechowywać przez dłuższy okres czasu. Jednak wyzwala on ok. 50% swojej substancji aktywnej podczas pierwszych dwóch godzin działania. Reszta jest uwalniana przez okres ok. 4 do 6 godzin.

Produkty oparte na nadtlenku wodoru przeznaczone są do krótkotrwałego wykorzystania dziennego natomiast produkty oparte na nadtlenek węgla przeznaczone są do działania dłuższego – nocnego.