Andropauza

Zmiany biochemiczne i psychofizyczne w organizmie starzejącego się mężczyzny w wieku powyżej 50 lat.

Charakterystycznymi skutkami spadku stężenia testosteronu jest: spadek libido, impotencja, uderzenia gorąca, zmniejszenie masy kości i beztłuszczowej masy ciała. Proces andropauzy jest powolny.

Pomiędzy 40 a 70 rokiem życia stężenie testosteronu zaczyna spadać, dolną wartość progową mężczyzna osiąga w wieku 80 lat. Powodem malej ilości testosteronu jest spadek wytwarzania przez jądra i nanercza pregnenolonu, dehydroepiandrostendionu i δ4-androstendionu.

Funkcja jąder dodatkowo jest upośledzana przez nieprawidłowy styl życia, cukrzycę, alkoholizm, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc czy niewydolność nerek.

Pomimo zahamowania syntezy estradiolu spowodowanego małym stężeniem jego prekursorów (siarczan dehydroepiandrostendionu i testosteronu), u mężczyzn w podeszłym wieku jego ilość może być większa niż testosteronu. Jest on wytwarzany przez tkankę tłuszczową. Takie zmiany hormonalne są przyczyną wzrostu ryzyka ginekomastii.

Objawy przekwitania można podzielić na trzy grupy:

• seksualne (głównie spadek libido)
• psychologiczne (zmienność nastroju, nadpobudliwość, upośledzenie koncentracji, uczucie otępienia, utrata zdolności odczuwania przyjemności)
• somatowegetatywne (bóle stawów i mięśni, uderzenia gorąca, nadmierną potliwość, zaburzenia snu, osłabienie zdolności koncentracji i zapamiętywania oraz męczliwość).

W trakcie andropauzy zauważalna jest ciągła, powolna utrata masy ciała. Spadek gęstości mineralnej kości. Jest powodem osteopenii i osteoporozy. Wzrasta natomiast ilość tłuszczu całkowitego i trzewnego. Widocznym objawem tego jest otyłość obwodowa.

Źródło: Wpływ hormonów na starzenie się skóry. Marta Kadzik-Wasyl, Magdalena Jurzak. Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.